Κύκλοι του Saros και τα ραντεβού με εκλείψεις και σεισμούς
Πολύ παλιά πίσω στο χρόνο… όταν η γη ήταν ένας νεαρός ακόμα πλανήτης με τις ηπείρους της ενωμένες και το μάγμα του πυρήνα της να βράζει ανάστατο… ένα άλλο ”πλάσμα ” έκανε την εμφάνισή του , ο τρομερός Εγκέλαδος που με τα ταρακουνήματα του χώρισε τα στέρεα εδάφη της από τα εγκλωβισμένα θαλάσσια ύδατα, δημιούργησε νησιωτικές περιοχές και εγκατέστησε μια για πάντα το φόβο στην καρδιά όλων των πλασμάτων που είχαν μερίδιο ζωής πάνω στη Γη…
Ένα ” πλάσμα ” απόκοσμο, τεραστίων διαστάσεων, αρχηγός των Γιγάντων, γιος του φοβερού Τάρταρου και της Γης. Πολέμησε με υπερβολικό θάρρος και υπερβολική δύναμη στη Γιγαντομαχία, άλλωστε υπερβολικός ήταν σε όλα του , αλλά λαβώθηκε από τον κεραυνό του Δία και άφησε την τελευταία του πνοή στο πεδίο της μάχης. Ακόμα και τότε όμως δεν ησύχασε, ξυπνάει και αναστενάζει εξαγριωμένος μέσα στον τάφο του σαν θυμάται την αδικία που του έκανε ο Δίας, προκαλώντας σεισμούς και ενεργοποιώντας ηφαίστεια. Το λέει το όνομά του άλλωστε, Εγκέλαδος (έγκειμαι+ λας) ο εγκατεστημένος στα πετρώματα , στο στερεό φλοιό της γης. Όταν ξυπνήσει και μας θυμηθεί κανένας μας δεν αισθάνεται πια ασφαλής , μια και ο Εγκέλαδος, ο Σεισμός δηλαδή , είναι ο πιο απρόβλεπτος και καταστροφικός από όλα τα φυσικά φαινόμενα, άρρηκτα συνδεδεμένος με τις εκλείψεις αλλά και τις πλανητικές κινήσεις.
Η αστρολογία είναι πάνω από όλα παρατήρηση, στατιστική και συνδυασμός στοιχείων. Η παρατήρηση και η μελέτη χρόνων πάνω σε στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί με σοβαρότητα, έχει δείξει πως οι ετήσιες εκλείψεις αλλά και η περιοδικότητα των κύκλων SAROS , καθώς και του Μετωνικού κύκλου, έχουν άμεση σχέση με τη σεισμική δραστηριότητα. Σημαντικό ρόλο φυσικά παίζουν και οι θέσεις και οι όψεις των πλανητών ιδιαίτερα των εξωκρόνιων που με τις διελεύσεις τους ενεργοποιούν όψεις, αλλά και εκλείψεις.
Η δύναμη των εκλείψεων δεν αφορά χρονικά την στιγμή
αυτής καθαυτής της έκλειψης, αλλά ένα διάστημα έξι μηνών πριν και έξι μηνών
μετά και ίσως και αρκετό καιρό περισσότερο, για μερικούς αστρολόγους. Αν
θυμηθούμε τον καταστροφικό σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου του 1999 που έγινε στην
Αθήνα (14:56′.50” ), θα θυμηθούμε πως είχε προηγηθεί μια Total Solar έκλειψη
σχεδόν πριν ένα μήνα, στις 11 Αυγούστου( 13:08′.29”). Μερικές ημέρες μετά την
έκλειψη ,στις 17 Αυγούστου 1999 (03.02) είχε σημειωθεί ένας εξίσου φονικός
σεισμός στη Νικομήδεια της Τουρκίας. Η έκλειψη αυτή ανήκε στην 145η σειρά
SAROS, είχε Βόρειο , Νότιο δεσμό στον άξονα Λέοντα/ Υδροχόου, Ήλιο και Σελήνη
στο Λιοντάρι και Ωροσκόπο στις 6 μοίρες του Σκορπιού. Θα μου πείτε πως σεισμοί
γίνονται καθημερινά , αλλά εκλείψεις τέσσερις φορές το χρόνο και θα έχετε
απόλυτο δίκιο!!! Εμείς όμως αναφερόμαστε στους σεισμούς εκείνους των πολλών
RIXTER, με το μεγάλο αρνητικό πρόσημο, που χρονικά συμβαίνουν κοντά στις
εκλείψεις και κερδίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη λίστα των μεγάλων σεισμών. Για
παράδειγμα μερικοί τέτοιοι σεισμοί όπως του 1999 που έγιναν τόσο κοντά σε
έκλειψη είναι και οι εξής:
. Ηλιακή Έκλειψη 9 Αυγούστου 1953,
σεισμός 7,5R 12 Αυγούστου 1953 σε Ζάκυνθο, Κεφαλονιά
.Ηλιακή Έκλειψη 8 Ιουνίου 1956 ,
σεισμός 7,5 R 9 Ιουλίου 1956 σε Αμοργό και Σαντορίνη
.Ηλιακή Έκλειψη 20 Ιουλίου 1963,
σεισμός 6,5 R 26 Ιουλίου 1963 στα Σκόπια
. Ηλιακή Έκλειψη 29 Απριλίου 1976,
σεισμός 6,5 R 6 Μαΐου 1976 Β.Α. Ιταλία…
Σε αρκετούς μεγάλους σεισμούς της κλίμακας RIXTER, καθώς και στις ετήσιες εκλείψεις της συγκεκριμένης περιόδου, έχει παρατηρηθεί πως η συμμετοχή του άξονα των σταθερών ζωδίων είναι σημαντική, ιδιαίτερα η Σελήνη και ο Ωροσκόπος της έκλειψης, καθώς και η Σελήνη ή ο Ωροσκόπος του χάρτη ,του ίδιου του σεισμού. Για παράδειγμα, στο μεγάλο σεισμό της Τουρκίας , καθώς και στον κύριο μετασεισμό η Σελήνη βρισκόταν στο ζώδιο του Σκορπιού (Πλούτωνας= υπέδαφος), στο μεγάλο σεισμό της Ταϊβάν η Σελήνη βρισκόταν στο ζώδιο του Υδροχόου (Ουρανός= διάλυση) . Επίσης σκληρές όψεις μεταξύ των μεγάλων πλανητών, Ουρανού, Ποσειδώνα και Πλούτωνα αλλά και η συμμετοχή Κρόνου και Δία, ιδιαίτερα όταν ξεκινούν αναδρομές ή ορθοδρομούν από αυτές, βλέπουμε να έχουν συμμετοχή στη σεισμική δραστηριότητα.
Όταν λέμε κύκλο του SAROS, εννοούμε μια περίοδο 18 περίπου ετών, στην οποία μια έκλειψη επαναλαμβάνεται με παρόμοια γεωμετρία. Γίνεται στον ίδιο άξονα δεσμών, την ίδια περίπου εποχή, αλλά όχι απαραίτητα στο ίδιο ζώδιο και μοίρες με την προηγούμενη φορά, αλλά έχει παρόμοια γεωμετρία. Ο Μετωνικός τώρα κύκλος, έχει μια περιοδικότητα 18,5 με 19 χρόνια και αντιπροσωπεύει την επανάληψη της Πανσελήνου στο ίδιο σημείο του ζωδιακού! Με το κλείσιμο του κύκλου, ο Ήλιος, η Γη και η Σελήνη επιστρέφουν περίπου στους ίδιους σχετικούς προσανατολισμούς. Έτσι βάση αυτών των στοιχείων , μπορούν από τις προηγούμενες εκλείψεις να προβλεφθούν οι επόμενες και ίσως και τα κοσμικά γεγονότα που θα τις ακολουθήσουν.
Μην ανησυχείτε και πολύ πάντως… από ότι έχω πληροφορηθεί το τελευταίο διάστημα τον έχουν απομακρύνει αρκετά… ο Εγκέλαδος είναι πλέον δορυφόρος του παγωμένου Κρόνου, καταδικασμένος να διαγράφει κύκλους γύρω από τον σκληρόκαρδο αφέντη του… και αν πραγματικά πρέπει να φοβόμαστε κάτι νομίζω πως αυτό είναι οι προσωπικοί μας σεισμοί, αυτοί που ταράζουν τα τετραθέμελα της ψυχής μας… εγώ τουλάχιστον αυτούς φοβάμαι περισσότερο!