Ο εγωϊκός τρόπος σκέψης στις σχέσεις σε συνδυασμό με τις κοινωνικές, πολιτικές οικονομικές δομές που έχουν δημιουργηθεί, εντείνουν την κόντρα μεταξύ αντρών και γυναικώνΑντανακλούν δε, περισσότερο από κάθε άλλη φορά την κρίση που περνά η ανθρωπότητα.
Οι άνθρωποι γίνονται πειθήνια όργανα του νου, της λογικής τους και οι σχέσεις μετατρέπονται σε πηγή πόνου και δράματος.
Εκατομμύρια άνθρωποι ζουν μόνοι τους χωρίς σύντροφο, έχοντας πιστέψει ότι κάθε προσωπική/στενή σχέση μπορεί να τους φέρει σε κατάσταση πόνου. Ας πούμε ότι, έχουν ενεργοποιήσει μία φραγή στα συναισθήματα αγάπης. Απρόθυμοι να επαναλάβουν το δράμα των προηγούμενων σχέσεων επιδιώκουν την απομάκρυνση από τα συναισθήματά τους.
Άλλοι πάλι επιλέγουν τη συχνή επαφή πηγαίνοντας από τη μία σχέση στην άλλη, επιδιώκοντας ασυνείδητα την πληρότητα με το αντίθετο φύλο, αλλά μένουν στάσιμοι σε μία επαναλαμβανόμενη κατάσταση ηδονής- πόνου.
Βεβαίως, υπάρχει και η κατηγορία των ανθρώπων, που μένουν σε μία τελματωμένη από συναισθήματα σχέση, χάρη άλλων παραγόντων όπως τα κοινά οικονομικά, τα παιδιά ακόμα κι αν έχουν ενηλικιωθεί. Αυτή η περίπτωση είναι μία συμφωνία αποφυγής του πόνου της μοναξιάς, αλλά και παράλληλα ένας εθισμός στο δράμα.
Κάθε κρίση στις προσωπικές μας σχέσεις είναι μία ευκαιρία αφύπνισης. Μένοντας στην κατάσταση της επιθυμίας και μόνο, η πόρτα της ευτυχίας και της ολοκλήρωσης, δεν θα ανοίξει. Μένοντας σε μία εσωτερική κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη συναισθηματικής εγγύτητας νιώθουμε ασφαλείς, χωρίς να κατανοούμε ότι και σε κάθε άλλη κατάσταση θα μπορούσαμε να είμαστε το ίδιο ή και περισσότερο ασφαλείς και φυσικά ευτυχισμένοι.
Από το δράμα στην ευτυχία
Η δυνατότητα μεταμόρφωσης της σημερινής κατάστασης σε μία νέα δημιουργική φάση ξεκινά με την αποδοχή, ότι υπάρχει δυσαρμονία σε αυτό που επιλέξαμε να βιώνουμε. Η συνειδητοποίηση αυτή μας απελευθερώνει σε έναν πρώτο βαθμό και γίνεται η πηγή για την ολική μεταμόρφωση. Όταν κατανοούμε, ότι η παρούσα κατάσταση δεν μας προσφέρει ηρεμία, γλυκύτητα και χαρά, αυτόματα δημιουργούμε ένα νέο χώρο μέσα μας για να μπει η αγάπη.
Κατανοώντας ότι κάθε κρίση στη σχέση είναι για να αλληλεπιδράσουμε με αγάπη
Η κρίση στη σχέση δεν δημιουργείται για να κατανοήσουμε ότι δεν ταιριάζουμε ή ότι ο σύντροφος μας δεν μας αγαπά. Αν καταλάβουμε ότι κάθε κρίση που χαρακτηρίζεται από θυμό, αμυντικότητα, απομάκρυνση ή ο συναισθηματικός πόνος που βιώνουμε, είναι γιατί το παιδί μέσα μας «φωνάζει» την ανάγκη μας να λάβουμε περισσότερη αγάπη, τότε η θλίψη και το δράμα σταματούν αυτόματα. Αν κάθε μη-λογική συμπεριφορά του συντρόφου μας, την περιβάλλουμε με αυτή τη γνώση, τότε δεν νιώθουμε την ανάγκη να αντιδράσουμε ή να αποδείξουμε ότι έχουμε δίκιο.
Βιώνουμε σε συλλογικό επίπεδο τεράστιες πιέσεις και είναι φυσικό οι στενές μας σχέσεις να είναι γεμάτες συγκρούσεις. Οι τσακωμοί και η απογοήτευση κυριαρχούν στις προσωπικές σχέσεις, καθώς έχουμε την εντύπωση, ότι η σχέση μας πρέπει να μας κάνει ευτυχισμένους. Απαιτούμε να λαμβάνουμε από τον σύντροφο μας την ευτυχία μας και την ολοκλήρωση μας. Αυτό σημαίνει, ότι κάθε φορά που δεν καλύπτουμε εξωτερικά (από τον σύντροφό μας) τις επιθυμίες/απαιτήσεις μας, οδηγούμαστε σε θυμό και συγκρούσεις.
Από τον θυμό στην κατανόηση
Οι σχέσεις λειτουργούν μέσα στην αγάπη, όταν μετουσιώνουμε το θυμό μας σε κατανόηση. Αν ο σύντροφος μας, συμπεριφέρεται με τρόπο που μας ενοχλεί καλό είναι να παραιτηθούμε από κάθε κριτική. Η συμπεριφορά του άλλου δεν συνδέεται με το ποιος είναι. Η παραίτηση από την κριτική δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε τη δυσλειτουργία. Παραμένοντας ψύχραιμοι και με αγάπη για τον άνθρωπό μας σημαίνει ότι έχουμε επίγνωση, αλλά δεν γινόμαστε αντίδραση. Έτσι αποδεσμευόμαστε από τα σκοτάδια της αρνητικής κατάστασης και γινόμαστε φως και έμπνευση για τον αγαπημένο μας.
Όταν κατανοούμε ότι ο θυμός ή ο φόβος είναι μία κανονικότητα στις σχέσεις μας, τότε δημιουργούμε έναν πολύ όμορφο χώρο αγάπης μέσα μας. Ο σύντροφος μας, πλέον, δεν μπορεί να τσακωθεί μαζί μας. Αυτό ασυνείδητα ανεβάζει τη δονητική του συχνότητα. Έλκεται από την καθαρή παρουσία μας, που είναι γεμάτη με αγάπη.
Ο φωτισμένος σύντροφος
Για αρμονικές σχέσεις χρειάζεται να εκφράζουμε αυτό που μας ενοχλεί χωρίς να κατηγορούμε τον άλλον για το δράμα μας. Οι κατηγόριες, η άμυνα, οι επιθέσεις, οι εκβιαστικές σιωπές είναι λειτουργίες του «εγώ». Το να δίνουμε χώρο στον άλλον, αλλά και στον εαυτό μας είναι ζωτικής σημασίας για να ανθίσει η σχέση. Αξίζει να θυμόμαστε ότι το «εγώ» αρέσκεται σε προβλήματα και δράματα. Η ευτυχία όμως, είναι αποτέλεσμα της ελευθερίας και του σεβασμού.
Ο νους του φωτισμένου συντρόφου κατανοεί την αίσθηση της ματαιότητας στον πόνο. Χρειάζεται προσοχή με ανθρώπους που είναι κλεισμένοι στον εαυτό τους, αδιάφοροι και αποκομμένοι από τα συναισθήματά τους. Συνήθως προσπαθούν να πείσουν τους άλλους, ότι όλα είναι σωστά σε αυτούς και στραβά στο σύντροφό τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις γνωρίζοντας τη δυναμική μας και έχοντας καλλιεργήσει την αυτοαξία μας, συμπεριφορές συνεχούς κριτικής, δεν επηρεάζουν την εσωτερική μας γαλήνη. Θα τις παρατηρούμε χωρίς την ανάγκη να δικαιωθούμε στα μάτια του συντρόφου μας, γιατί πολύ απλά δεν αναμένουμε την αναγνώριση από τον αυτόν. Σχέσεις, που η κριτική είναι βασικό χαρακτηριστικό τους συνήθως διακόπτονται σε σύντομο χρόνο, αφού δεν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για «δικαίωση».
Οι συχνοί καυγάδες και γκρίνιες στη σχέση είναι αποτέλεσμα της παράδοσής μας στο φόβο. Αν με αγαπούσε θα έκανε αυτό ή το άλλο. Δεν με αγαπά γιατί δεν με ακούει. Είναι απόμακρος γιατί δεν με θέλει. Υπάρχει τρίτο πρόσωπο. Σκέψεις, όπως αυτές, είναι απλές υποθέσεις που πυροδοτούν το θυμό.
Ας προσπαθήσουμε να παρατηρούμε περισσότερο τα συναισθήματά μας απέναντι σε μία κατάσταση και λιγότερο τη μη συνειδητή συμπεριφορά του συντρόφου μας. Μεταμορφώνοντας τα παράπονά μας σε συνειδητότητα εξέλιξης, επηρεάζουμε και τον άνθρωπό μας να προσπαθήσει να εξελιχθεί και να μας προσφέρει την καλύτερη εκδοχή του.
Ο φωτισμένος σύντροφος βλέπει τη σχέση του ως άσκηση για αυτοβελτίωση. Μετουσιώνει κάθε δυσαρέσκεια σε συνειδητοποίηση. Απαλλάσσεται από την ανάγκη να έχει δίκιο. Επιτρέπει στον άλλον να είναι αυτό που είναι. Απομακρύνει κάθε ανάγκη του για έλεγχο. Μιλά στον σύντροφό του με απλότητα. Μοιράζεται με ψυχραιμία τη δυσαρέσκειά του στον κατάλληλο χρόνο. Αγαπά χωρίς να θυσιάζεται για τον σύντροφό του. Βρίσκεται σε μία σταθερή σύνδεση με τον εσωτερικό του εαυτό που του προσφέρει δύναμη και γαλήνη. Σε κάθε περίπτωση απολαμβάνει τη ζωή με ή χωρίς τον αγαπημένο του.
Ο φωτισμένος σύντροφος δημιουργεί αληθινά ευτυχισμένες σχέσεις γεμάτες από αγάπη.
#Blueminders
Λίγα λόγια για τους Blueminders
Οι Blueminders είναι οι εμπνευστές της σελίδας Bluemind Magazine. Καθοδηγούνται από την εσωτερική τους σύνδεση με το άπειρο και τις δυνατότητες που τους προσφέρει. Πιστεύουν στη μεγαλύτερη συμπαντική δύναμη, που είναι η αγάπη. Καθημερινά μοιράζονται μαζί σας, μηνύματα που λαμβάνουν διαισθητικά. Κάποια από αυτά τα μηνύματα μπορεί να αποτελέσουν μία έμπνευση για εσάς και να σας βοηθήσουν να πραγματοποιήσετε αυτό που θέλετε. Κάποια μπορεί να είναι τροφή για σκέψη. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί τους στέλνοντας μήνυμα με την ένδειξη “Για τους Blueminders” στη σελίδα μας στο Facebook.