Έμπνευση. Ουσιαστικό θηλυκό. Από το εν και πνέω στην αρχαία ελληνική. Είναι η ιδέα για την πραγματοποίηση ενός στόχου ή τη δημιουργία ενός έργου τέχνης. Είναι η συνέπεια των αναγνωσμάτων, των αισθητήριων προσλήψεών μας.
Μια προσωπική διαδικασία που το κάθε άτομο αντιλαμβάνεται, αναπτύσσει και εκφράζει διαφορετικά, ανάλογα με τα βιώματα, την ιδιοσυγκρασία, τον ψυχικό του κόσμο.
Όπως ένα μήλο μπορεί να γεννήσει πέφτοντας την ιδέα της βαρύτητας και δαγκωμένο το λογότυπο πασίγνωστης εταιρίας μπορεί κάλλιστα να εμπνεύσει μια πεντανόστιμη συνταγή για μηλόπιτα. Τι έχουμε μπροστά μας εκτός από διάσημα μήλα;
Ένα σπόρο που ανάλογα με το έδαφος που θα φυτευτεί, ανθίζει με ξεχωριστό τρόπο. Μια παλέτα με άπειρα χρώματα για να επιλέξεις τους συνδυασμούς που σου ταιριάζουν.
Κατοικεί στα πιο παράξενα μέρη.
Ανάμεσα στις προκλήσεις και τα ακατάπαυστα ερεθίσματα, στους αγχωτικούς ρυθμούς που ο μοντέρνος κόσμος επιβάλλει, θα πίστευες ότι ο καταιγισμός πληροφοριών θα μεταφραστεί αντίστοιχα σε καταιγισμό ιδεών κάτι που θα έκανε την διαδικασία αυτή μια γρήγορη, μαζικής παραγωγής υπόθεση.
Και όμως η έμπνευση δεν είναι παρά μία στιγμή.
Τόσο πολύτιμη είτε είσαι καλλιτέχνης, ή όχι. Μπορεί ενώ την ψάχνεις μανιωδώς και χωρίς αποτέλεσμα, απλά να σε συναντήσει εκείνη στα πιο ανορθόδοξα μέρη. Ξαφνικά. Να έρθει απρόσκλητη τη στιγμή που εργάζεσαι πάνω σε κάτι άλλο.
Να πέσει σαν κεραυνός εν αιθρία με όλη της την ορμή. Ίσως να περιμένει να την προσκαλέσεις, να της αφήσεις λίγο χώρο. Να πάρει την αφορμή από τα συναισθήματα, την απόλυτη ησυχία, μια καθημερινή συνήθεια, ένα τραγούδι, όποια εμπειρία μας έφερε εδώ αυτή τη στιγμή, τις εποχές, μια βόλτα στη φύση, τη θάλασσα, έναν αγαπημένο φίλο, ένα βιβλίο, το παράξενο όνειρο που είδες εχθές μια κούπα καφέ για να σε αγγίξει με τη χάρη της.
Σε οδηγεί στη δημιουργία
Για εμένα η έμπνευση είναι η δύναμη που με ωθεί να ξεκινήσω το ταξίδι προς τη δημιουργία. Διαμορφώνω την καθημερινότητά μου με εκείνη στο επίκεντρο. Την ακολουθώ πίστα και τη βιώνω σαν μια χαραμάδα μες στο χρόνο.
Μια τομή. Είναι η στιγμή που δεν έχει σημασία ποιός είμαι. Δεν έχει σημασία ο χώρος. Η ταυτότητα μου χάνεται, ο κόσμος χάνεται.
Η αναπνοή μου αλλάζει. Απλά υπάρχω αυτή τη στιγμή. Με περιβάλλει κάτι οικείο, διαφορετικά γνώριμο. Κάτι που δε χρειάζεται να σκεφτώ για να επιβεβαιώσω ή να προσπαθήσω να εξηγήσω. Δεν αμφιβάλλω πια για ‘μενα. Αυτή η στιγμή γεμάτη αυθεντικότητα, ειλικρίνεια δε χωράει τίποτα περιττό, μόνο την ουσία. Είναι η στιγμή που συνδέομαι με την αρχή, την αρχή των
πάντων με όλη την ευφυΐα να ξεδιπλώνεται μπροστά μου, στη διάθεσή μου και στη διάθεσή της το δυναμικό μου. Μια συνομιλία μου με το όλον. Γεμάτη με ενθουσιασμό και φαντασία. Είμαι σε εγρήγορση.
Όλες μου οι αισθήσεις είναι. Μπροστά μου σχηματίζεται η ιδέα. Αρχίζει να περιγράφεται το άυλο να οριοθετείται. Η θολή και γενική εικόνα μετατρέπεται τώρα, στην οθόνη του μυαλού μου σ’ ένα ολοκληρωμένο κόσμημα με ξεκάθαρες λεπτομέρειες. Είμαι στο σημείο εκείνο της τέλειας ισορροπίας εκεί που η ανθρώπινη φύση μου συναντά τη θεϊκή. Εκεί το σώμα και το πνεύμα συνεργάζονται αρμονικά αφήνοντας πίσω το φόβο του κενού, της αποτυχίας της ανασφάλειας, οτιδήποτε είναι σε θέση να με σταματήσει από το να υλοποιήσω την ιδέα μου. Τα χέρια μου δουλεύουν ασταμάτητα, σχεδόν μόνα τους σαν να τους υπαγορεύει κάποιος άλλος. Αυτόματα.
Σε θεραπεύει
Με αυτόν τον τρόπο με αγγίζει. Σαν ένα φιλί στο μέτωπο. Μου αποκαλύπτει την θεραπευτική της πλευρά. Με συνδέει με ανθρώπους που δεν γνωρίζω, υπερνικώντας τη συστολή.
Με βοηθάει να καλύψω την ανάγκη μου για έκφραση, μια ανάγκη που σαν κύμα με εξαιρετική ορμή πασχίζει να απελευθερωθεί.
Με παρακινεί να δημιουργήσω, να δώσω ζωή στην ύλη.
Μου δείχνει πως να χρησιμοποιώ τα εργαλεία που έχω στη διάθεσή μου, να συνδυάσω ετερόκλητα υλικά, να πειραματιστώ να παίξω.
Μου διδάσκει την υπομονή και την επιμονή, την προσήλωση και την εμπιστοσύνη στον εαυτό μου καθώς χρειάζεται να επενδύσω το χρόνο μου και την ενέργεια μου, για τη φροντίδα ενός έργου χωρίς να γνωρίζω το αποτέλεσμα.
Με γεμίζει χαρά και με οπλίζει με θάρρος προχωρώντας στο άγνωστο, υπερβαίνοντας τα όρια μου, αντιμετωπίζοντας τους φόβους μου.
Μου ψιθυρίζει από τι υλικό είμαι φτιαγμένη, από που προέρχομαι και με τη σειρά μου και ‘γω, το ψιθυρίζω στις δημιουργίες μου.
Σφυρηλατώντας το με την αλήθεια μου. Δίνω σε ένα κομμάτι μέταλλο μορφή. Βάζω μεράκι και όλη αυτή τη θεραπευτική ενέργεια.
Αυτός είναι ο λόγος που το χειροποίητο είναι ανεκτίμητο. Επειδή είναι φτιαγμένο με αγάπη. Αυτό είναι το αίνιγμα πίσω από το χαμόγελο σου όταν ανοίγεις το κουτί. Όλα αυτά που δεν βλέπεις, αλλά αισθάνεσαι είναι ένας όμορφος τρόπος να μοιραστούμε αυτήν την πολύ προσωπική μου στιγμή, είτε μιλάμε για κόσμημα είτε για έναν πίνακα ζωγραφικής ή για τη ζωή την ίδια.
Μάρθα Λαμπροπούλου
_____________________________________________________
Σχετικά με τη Μάρθα Λαμπροπούλου.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στην Οινολογία ανακάλυψα πως μου άρεσε να “λερώνω” τα χέρια μου και να συμμετέχω στην διαδικασία της εξέλιξης της πρώτης ύλης σ’ ένα εκλεπτυσμένο προϊόν.
Αυτό ήταν το πρώτο μου βήμα στον κόσμο της δημιουργίας. Το επόμενο βήμα ήταν τα σεμινάρια για τον σχεδιασμό και την κατασκευή κοσμημάτων, με τα οποία ασχολήθηκα έπειτα και επαγγελματικά.
Σας καλωσορίζω στα online σεμινάρια χειροποίητων κοσμημάτων και εποχιακών ειδών, με τμήματα για ενήλικες και παιδιά που έχουν ως στόχο να απελευθερώσουμε και να μοιραστούμε τη δημιουργική μας πλευρά.