Στην πραγματικότητα η προσευχή είναι η αγάπη, είναι η ευγνωμοσύνη, είναι η αφοσίωση, είναι η ουσία. Το αίσθημα της αγάπης είναι η δύναμη πίσω από την προσευχή. Η προσωπική μας δύναμη είναι η δύναμη της προσευχής. Όταν αισθανόμαστε το προσωπικό μεγαλείο μας, όχι με εγωιστικό τρόπο αλλά με ουσιώδη τρόπο.
Η άποψή μου περί προσευχής δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο τρόπο, δεν έχει γραμμικότητα, είναι χωρίς πολλά λόγια, αλλά ουσιαστικά λόγια. Εμπεριέχει και την καρδιά μέσω του αισθήματος της αγνότητας, της ακεραιότητας, της εμπιστοσύνης και της αγάπης. Δεν υπάρχει προσδοκία, προσμονή, ανυπομονησία, γιατί περιέχουν κριτική άποψη, κίνητρο και προδιάθεση το πώς θα γίνει.
Υπάρχει όμως αγνή πρόθεση, αίσθηση γαλήνης, ευγνωμοσύνης και αποτελεσματικότητας. Όταν ο νους κατεβάσει την ευχή στην καρδιά τότε η προσευχή ενεργεί εκεί από μόνη της πηγαία, φυσικά και ανεπιτήδευτα.
Τελετουργικά προσευχής
Τελετουργικό είναι κάποια διαδικασία, πράξη ή κίνηση που διαθέτει συμβολικό νόημα, όπως μερικές παραδόσεις και λαοί χρησιμοποιούν λιβάνι, καμπάνες, κρόταλα, τύμπανα, κλπ. Όλα αυτά είναι στοιχεία που βοηθούν να ηρεμεί η καρδιά και να υπάρχει το αίσθημα της γαλήνης, της ευλάβειας και της κατάνυξης ώστε να επιτευχθεί η προσευχή.
Λειτουργούν οι ικεσίες και τα αιτήματα;
Οι ικεσίες και τα αιτήματα του πως θα γίνει αυτό που θέλουμε δεν είναι προσευχή. Λείπει το σημαντικό κομμάτι που λέγεται επίγνωση. Όταν παρακαλούμε να γίνει αυτό που θέλουμε εκπέμπουμε αδυναμία με τον νου και το αίσθημα στην καρδιά ότι δεν έχω αυτό που ζητώ. Ήδη ακυρώνουμε τη διαδικασία επίτευξης του σκοπού. Δεν λειτουργεί με το να οραματιζόμαστε το πώς θα γίνει και να δίνουμε εντολές εκεί που ο καθένας μας, πιστεύει.
Πότε λειτουργεί η προσευχή
Όταν οραματιζόμαστε με συμπόνια και καλοσύνη χωρίς κριτική, χωρίς εγωισμό ότι έχει ήδη γίνει.
Όπως αναφέρει και ο Gregg Braden στην “γλώσσα της Θεϊκής Μήτρας”, «το αίσθημα είναι η προσευχή και όχι οι λέξεις. Όχι όμως το οποιοδήποτε αίσθημα αλλά το αίσθημα χωρίς κριτική, του τι είναι σωστό και λάθος, χωρίς προκατάληψη, χωρίς φόβο».
Επίσης αναφέρεται στη βιβλιοθήκη Nag-Hammadi της Αιγύπτου υπάρχει το Ευαγγέλιο του Θωμά και στον στίχο 106 αναγράφει «όταν κάνεις τα δυο (σκέψη και συναίσθημα) ένα, θα πεις στο βουνό μετακινήσου και αυτό θα μετακινηθεί».
Στον στίχο 48 αναφέρει το ίδιο «εάν τα δυο μεταξύ τους ειρηνεύσουν σε αυτόν τον έναν οίκο (τον εαυτό μας) θα πουν στο βουνό να μετακινηθεί και αυτό θα μετακινηθεί».
Και τότε έρχεται το θαύμα.
Θαύμα σημαίνει αυτό που δεν μπορεί να συλλάβει ο νους, μια ανεξήγητη κατάσταση ή ένα γεγονός που βιώνουμε. Όταν κατανοήσουμε πως ακριβώς γίνεται τότε μετατρέπεται σε επιστήμη.
Αν προσευχόμαστε για την υγεία κάποιων που ασθενούν, μπορούμε να τους βλέπουμε στο νου μας ευτυχισμένους, χωρίς την ασθένεια. Να βλέπουμε το αποτέλεσμα. Όταν το κάνουμε αυτό, στην πραγματικότητα ελκύουμε το «τώρα» του εν δυνάμει μέλλοντός μας. Αν προσευχόμαστε για ειρήνη, να βλέπουμε μια Γη όπου οι οικογένειες δεν είναι μέσα στον φόβο ή στην ανησυχία και δεν έχουν πόλεμο, αλλά τα χαμόγελα των παιδιών σ’ ένα ασφαλές περιβάλλον και όλοι έχουν μια ειρηνική καθημερινότητα.
Αναφορά στον Gregg Braden, Η γλώσσα της Θεϊκής Μήτρας:
Στην «γλώσσα της Θεϊκής Μήτρας» ο Gregg Braden δείχνει στην ομιλία του ένα video με μια γυναίκα η οποία έχει διαγνωστεί με καρκίνο και έχει μεταβεί σε ένα νοσοκομείο του Πεκίνου, για θεραπεία. Ο όγκος είχε διάμετρο 7,6εκ. στην ουροδόχο κύστη και με τη βοήθεια τριών ανθρώπων, παρατήρησαν μέσω υπερηχογράφων ότι ο όγκος εξαφανίστηκε σε 3 λεπτά της ώρας. Η γυναίκα σε όλη τη διάρκεια έχει τις αισθήσεις της, δεν έχει πάρει φάρμακα, αλλά έχει θέληση, για αυτή τη θεραπεία. Αυτός είναι ο λόγος που πήγε στο συγκεκριμένο νοσοκομείο.
Όταν οι Κινέζοι θεράπευσαν τη γυναίκα από τον καρκίνο, δεν έκριναν καλό ή κακό τον καρκίνο, δεν σκέφτηκαν αν είναι σωστό ή λάθος αλλά αποδέχτηκαν τον όγκο ως μια δυνατότητα στον κβαντικό κόσμο, όπου υπάρχουν άπειρες δυνατότητες και όλα είναι πιθανά. Δεν είπαν τώρα θα σε ακτινοβολήσουμε ή θα σε χειρουργήσουμε απλά είπαν ότι τώρα εμείς θα επιλέξουμε μια νέα πραγματικότητα νιώθοντας και δημιουργώντας το αίσθημα σαν η γυναίκα να ήταν τελείως θεραπευμένη. Είπαν τώρα έχει ήδη γίνει η θεραπεία και το σώμα της ανταποκρίθηκε.
Όπως κάνει το σχόλιό του για τους αθλητές του καράτε π.χ. όταν συγκεντρώνονται για να σπάσουν στα δυο το τσιμεντένιο τούβλο. Αν ο αθλητής σκεφτεί πως θα χτυπήσει το άκαμπτο υλικό του τσιμέντου σίγουρα θα πονέσει. Εστιάζει όμως σε αυτό που συμβαίνει όταν το χέρι τους περάσει μέσα από αυτό, σαν να έχει ήδη γίνει.
Οι άνθρωποι που προσεύχονται για να βρέξει στο Ν. Μεξικό, δεν λένε «Θεέ μου σε παρακαλώ ας βρέξει» αλλά αισθάνονται στα γυμνά τους πόδια τη βροχή, οσφρίζονται τη μυρωδιά του βρεγμένου χώματος, σαν να έχει ήδη βρέξει.
Επίσης αναφέρει πως στην Αυστραλία το2007 ο τότε πρωθυπουργός John Howard, είχε ζητήσει από το έθνος να προσευχηθεί για να βρέξει, λόγω έντονης ξηρασίας. Αλλά όταν προσεύχεσαι για να βρέξει, δεν θα βρέξει, πρέπει να αισθανθείς ότι έχει ήδη γίνει. Οπότε δεν υπήρχε αποτέλεσμα.
Όμως, εκείνη την εποχή είχε σεμινάριο στην Αυστραλία ο Gregg Braden και συμμετείχαν άτομα της κυβέρνησης στην ομιλία του, το αποτέλεσμα ήταν ότι την επόμενη ημέρα έβρεξε και κηρύχθηκε Εθνική Ημέρα Βροχής. Οι Αυστραλοί δημοσίευσαν ότι εμπνεύστηκαν από τον Gregg Braden.
Η προσευχή δεν γίνεται με τα λόγια, με τη φωνή ή με τις λέξεις, αλλά με τη δύναμη της καρδιάς μας σε συνοχή με αυτή τη δύναμη του νου. Τότε έρχεται η υλοποίηση της προσευχής.
Και στην πνευματικότητα, όπως και στην επιστήμη δεν υπάρχει το πώς θα το καταφέρω, υπάρχει το αποτέλεσμα.
Μπορούμε να οραματιζόμαστε τα πράγματα που θέλουμε, έτσι ώστε να αρχίζουμε να τα δημιουργούμε.
Μπορούμε να εμπιστευόμαστε την υλοποίηση και την εκδήλωση στην προσωπική μας ζωή, να οραματιζόμαστε τον εαυτό μας χωρίς ανησυχία και χωρίς άγχος, απολαμβάνοντας την αίσθηση χωρίς αυτά.
Μπορούμε να γιορτάζουμε κάθε μέρα με αγάπη, αγνότητα και συμπόνια την αγνότητα της ύπαρξής μας.
Κυριακή Σεβαστή