Η Θεία Κοινωνία με τη μετάληψη του Αγίου Σώματος και Αίματος από τους ιερείς και τους πιστούς γίνεται στο τελευταίο μέρος της Θείας Λειτουργίας. Ο ιερέας με τη μετάληψη των Αγιασμένων Τιμίων Δώρων ζητά να έρθει πλούσια στις ψυχές των πιστών η Θεία Χάρη και να γίνουν μέτοχοι των χαρισμάτων και δώρων του Αγίου Πνεύματος.
Την στιγμή που ο ιερέας βγαίνει στο Άγιο Βήμα με το δισκοπότηρο στα χέρια, απεικονίζει τον ίδιο τον Χριστό, που εξέρχεται από το Θείο Πεδίο και εισέρχεται σε ένα κοσμικό επίπεδο, για την συναναστροφή του με τους ανθρώπους.
Ο πιστός που προσέρχεται στην Ωραία Πύλη αναμένει να κοινωνήσει την Ουσία του Θεού. Η διαδρομή που διανύει μέχρι να μεταλάβει είναι σαν να ανηφορίζει σε ένα υψηλότερο επίπεδο συνείδησης για να βρεθεί και να συμμετάσχει σε μία ανώτερη πνευματική κατάσταση, αυτή του Θείου όντος.
«Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε».
Είναι ο φόβος ένας εξαγνισμός της ψυχής; Αν σκεφτούμε ότι χάρη στον φόβο, φτάνουμε σε μία κατάσταση υψηλής συνειδητότητας και αποφασίζουμε να τον αποβάλλουμε σε μία διαδικασία πνευματικής ελευθερίας και βεβαιότητας ότι όλα είναι φροντισμένα σωστά, τότε ναι ο φόβος είναι ευεργετικός. Η τέλεια αγάπη προς τον Θεό είναι όταν έχουμε καθαρισθεί από τον φόβο. Γιατί, η τέλεια αγάπη διώχνει το φόβο.
Η πίστη είναι η διαίσθηση και η βεβαιότητα ότι παραδεχόμαστε την εσωτερική μας αλήθεια, ακόμα κι αν η πραγματικότητά μας παρουσιάζει κάτι άλλο. «Εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σιναάπεως, ερείτε τω όρει τούτω μετάβηθι εντεύθεν εκεί και μεταβήσεται». Ο Χριστός μας αποκάλυψε τη δύναμη, που έχει η ψυχή μας μέσω της πίστης στο να πράξει πράγματα ακατόρθωτα.
Με εμπιστοσύνη (πίστη) στη Θεία Πρόνοια ο άνθρωπος «λούζεται» από θεϊκή αγάπη. Έστω κι αν η πίστη μας είναι ελάχιστη, λαμβάνοντας ο μεταλαβών το Θείο Δώρο της Αγάπης του Θεού, πλημμυρίζει από γαλήνη, αισιοδοξία, εμπιστοσύνη, καθώς βαδίζει σε έναν δρόμο αλήθειας.
Θα γνωρίζετε ίσως ότι ο ιερέας πριν μεταλάβει τον πιστό, τον ονομάζει με το βαφτιστικό του όνομα: «Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού(όνομα) το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού…» Το όνομα που πήρε ο καθένας μας κατά την βάπτιση, σφραγίζει την προσωπικότητά μας. Είναι το σύνολο των χαρισμάτων, των ψυχικών, υλικών και πνευματικών εκδηλώσεων μας. Η αναγγελία του ονόματος έχει να κάνει με τη δόνηση μας και τον εξαγνισμό από κατώτερες ενέργειες.
Ο συνειδητά μεταλαβών κατά τη λήψη της Θείας Κοινωνίας, κατανοεί την αγνότητα του Πατέρα και το μεγαλείο της Αγάπης Του. Το αληθινό φως, το επουράνιο πνεύμα και η δύναμη της πίστης, που αποκτά ο μεταλαβών στη μετάληψη είναι τα αγνά συναισθήματα, η ελπίδα, το ψυχικό σθένος, η ευσπλαχνία, τα οποία δημιουργήθηκαν με τη διάχυση του Χριστού και τα οποία ανυψώνουν την ψυχή.
Θαύματα που έχουν να κάνουν με την αποκατάσταση της σωματικής, αλλά και της ψυχικής υγείας μετά την μετάληψη, είναι αποτέλεσμα της ακλόνητης πίστης στην δύναμη του Χριστού. Είναι το πέρασμα από την κατάσταση του φόβου, στην κατάσταση της αγάπης του Θεού.
Ακόμα και ο ΚΡΥΩΝ στις επικοινωνίες του μέσω του Lee Carroll αναφέρεται στον Χριστό, λέγοντας ότι είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που και οι ίδιοι Χριστιανοί γνωρίζουν. Μπορείτε να αναζητήσετε την πληροφορία στο πλούσιο περιεχόμενο της ιστοσελίδας kryonhellenicpage
Διαβάστε επίσης: