Η συνείδηση είναι αυτό που μας επιτρέπει να σκεφτόμαστε, να θυμόμαστε και να αισθανόμαστε τα πράγματα. Ουσιαστικά, η συνείδησή μας είναι η επίγνωσή μας για τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας.
Αυτή η επίγνωση είναι υποκειμενική και μοναδική για τον καθένα. Εάν μπορούμε να περιγράψουμε κάτι που βιώνουμε με λόγια, τότε είναι μέρος της συνείδησής μας.
Ο όρος αναφέρεται στην πραγματική εμπειρία του ατόμου από την εξωτερική πραγματικότητα – τις σκέψεις, τις αισθήσεις και τη λήψη αποφάσεων – καθώς και την εμφάνιση της συνειδητοποίησης σε έναν παρατηρητή.
Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν ένας αρκετά απλός ορισμός, αλλά η συνείδηση συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο δύσκολα φαινόμενα, που μπορεί να εξηγήσει η επιστήμη.
Είναι η κατανόηση πίσω από όλους τους παγκόσμιους ομαδικούς διαλογισμούς, οι οποίοι αποτελούν σημαντικές ενδείξεις, καθώς η συνείδηση – η οποία επεκτείνεται – ανταποκρίνεται στην απόφαση της ανθρωπότητας να αγαπά, παρά να είναι εκδικητική ή φοβισμένη.
Η συνείδηση υπάρχει σε όλα. Η Γη έχει συνείδηση σύμφωνα με τον Κρύων και όσα μας μεταφέρονται δια στόματος του Lee Carroll. Είναι ζωντανή και ανταποκρίνεται σε εμάς. Μέσω του channeling ο Κρύων αναφέρει συχνά ότι η συνείδηση αλλάζει τη φυσική. Η συνείδηση επηρεάζει την ύλη. Υπάρχει ενέργεια στο νερό, και στη φωτιά, σε όλα τα στοιχεία της φύσης.
Η αλλαγή στη συνείδηση έρχεται μέσα από την κατανόηση του γεγονότος, ότι όλοι είμαστε συνδεδεμένοι και τα γεγονότα αλλάζουν σύμφωνα με την αλλαγή στη συνείδησή μας.
Η υποκειμενικότητα εμπόδιο στην ευτυχία
Το πως εξηγούμε ένα γεγονός έχει να κάνει με την υποκειμενικότητα. Κάθε γεγονός είναι υποκειμενικό. Αν κάποιος μας κοίταξε με ένα τρόπο που έχουμε μάθει να προστατευόμαστε, κάθε φορά που το βλέπουμε, δεν ευθύνεται ο άλλος, αλλά ο τρόπος που έχουμε μάθει να εξηγούμε τα γεγονότα βάση των εμπειριών μας.
Για να καταλάβουμε ότι πολλά από τα γεγονότα γύρω μας είναι υποκειμενικά, μπορούμε να κάνουμε μία απλή σκέψη. Αν κάποιος που δεν είχε τα δικά μας βιώματα άκουγε την ιστορία μας ή το πρόβλημά μας θα είχε την ίδια την αντιμετώπιση; Μάλλον όχι. Θα έπρεπε να του εξηγήσουμε τι σημαίνει, πως εξηγείται σύμφωνα με τις δικές μας καταγραφές ένα γεγονός.
Νευρολογικές έρευνες καθιστούν σαφές ότι οι αλλαγές στον εγκέφαλο, στον τρόπο σκέψης μπορούν να έχουν άμεση, αιτιολογική επίδραση στη συνείδηση. Αυτό περιλαμβάνει και τον αντίκτυπο των τραυματικών καταστάσεων στις συνειδητές εμπειρίες ενός ατόμου.
Η αναγνώριση των καταστάσεων σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα, που μεγαλώσαμε, επιφέρει στο άτομο φόβο και ανησυχία. Η ελεύθερη βούληση φαίνεται να μην είναι και τόσο ελεύθερη όταν καθοδηγείται από τον φόβο και το άγχος.
Αν αλλάξουμε τα μοτίβα που έχουμε γαλουχηθεί και εστιάσουμε σε μία νέα πραγματικότητα, που θα θέλαμε να ζούμε και στη θεϊκή φύση του κάθε άλλου στη ζωή μας, αυτόματα θα άλλαζε και η ενέργεια όλου του πλανήτη.
Μία ανώτερη συνείδηση αναγνωρίζει την καλοσύνη σε οτιδήποτε. Υποστηρίζει την αγνότητα στο συναίσθημα. Η εξελιγμένη συνείδηση μπορεί να εστιάζει στη θεϊκή φύση, που όλοι έχουμε μέσα μας.
Οι μεγάλοι πνευματικοί δάσκαλοι σε κάθε άνθρωπο που συναντούσαν, έβλεπαν το θεϊκό του κομμάτι και γι’ αυτό ήταν τόσο αγαπητοί. Ποιος δεν θέλει να είναι κοντά σε κάποιον που στην συναναστροφή μαζί του νιώθει αποδεκτός και αγαπητός;
Αν αναλογιστούμε ότι η καλή πρόθεση απευθύνεται στο πνευματικό κομμάτι του συνανθρώπου μας και όχι στο εγώ του, μετά είναι αρκετά εύκολο να κατανοήσουμε πότε είναι καλό να μιλήσουμε, να αντιδράσουμε και πότε να σιωπήσουμε.
Τα βήματα που χρειάζεται να κάνουμε για την αλλαγή της συνείδησης
Αν κάποιος ξεκινήσει σήμερα να τα βλέπει όλα ωραία και καλά, μέσα σε λίγες μέρες ή και ώρες θα απογοητευτεί. Ο λόγος είναι απλός. Το σύστημα πεποιθήσεων από το παρελθόν θα εμφανιστεί και θα μπλοκάρει κάθε καλή πρόθεση. Είναι προτιμότερο τα βήματα να γίνονται αργά.
Η ενασχόληση μόνο με ένα θέμα κάθε φορά μπορεί να αποδώσει καλύτερα αποτελέσματα. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να ξεκινήσει με την απόφαση να λέει καλημέρα σε 2 άγνωστους ανθρώπους που συναντά στο δρόμο του κάθε μέρα. Άλλος πάλι να αποφασίσει ότι θα ήθελε πριν βγάλει συμπεράσματα για μία τυχαία αντίδραση ενός ανθρώπου να τον ρωτά και να διευκρινίζει τις αληθινές προθέσεις του.
Κάθε καινούρια συνήθεια που γίνεται συνείδηση μπορεί να μας φέρει περισσότερη ευτυχία. Ακόμα μεγαλύτερα αποτελέσματα μπορούμε να έχουμε όταν εστιάσουμε στη δική μας θεϊκή φύση, στην ουσιαστική κατανόηση ότι είμαστε ένα με τον Θεό.
Η αλλαγή στον τρόπο που εξηγούμε τα γεγονότα μας ωθεί σε μία νέα συνείδηση. Αφήνοντας τον έλεγχο, που ενέχει φόβο και αφήνοντας τα γεγονότα να εξελιχθούν σύμφωνα με το θεϊκό σχέδιο είναι η απελευθέρωσή μας από το παλιό.
Είναι μία μεγαλειώδης στιγμή η αλλαγή των συνηθειών μας και η αναγνώριση ότι κάθε δυσάρεστο συναίσθημα προέρχεται από τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος και όχι από την πραγματικότητα του εδώ και τώρα.
Άλλοτε πάλι τα ίδια αρνητικά συναισθήματα μπορούν να εμφανίζονται εξαιτίας της ανησυχίας μας για το μέλλον, αλλά πάντα αξίζει να παρατηρήσετε, ότι ο τρόπος που εξετάζουμε ακόμα και τα μελλοντικά γεγονότα είναι μέσα από το παρελθόν.
Η ροή των γεγονότων στη ζωή μας γίνεται ολοένα και πιο ευχάριστη, αν σκεφτούμε, ότι αυτό που έχουμε ή δεν έχουμε στο τώρα έχει δημιουργηθεί από εμάς και όχι από τους άλλους. Η κατάσταση της δικής μας συνείδησης έλκει το θετικό ή το αρνητικό στην εξωτερική πραγματικότητα.
Η αλλαγή της συνείδησης δεν είναι μία ακαριαία ολομεταβολή. Είναι μία εσωτερική διεργασία χωρίς κανένα όριο. Είναι η απόφαση να βλέπουμε τις καταστάσεις μέσα από έναν πιο θετικό τρόπο και να ανακαλύπτουμε συνεχώς ότι τελικά… όλα λειτουργούν υπέρ μας.
#Blueminders
Από κάποιος να γίνεσαι κανείς