Πόσες φορές δεν έχουμε αισθανθεί ότι περπατάμε σε ένα τεντωμένο σχοινί… ; Οι εσωτερικές μας διαδρομές μέσα από μία σειρά γεγονότων ή ανθρώπων που λειτουργούν ως «καταλύτης», μας φέρνουν μπροστά σε μία διαφορετική πραγματικότητα.
Ποια είναι η κατάσταση ή οι καταστάσεις που σε κάνουν να νιώθεις ότι περπατάς σε τεντωμένο σχοινί; Είναι μία επιλογή που έχεις να κάνεις; Είναι μία κρίσιμη κατάσταση που βιώνεις και δεν γνωρίζεις ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Είναι μία μακροχρόνια κατάσταση που προσπαθείς να διατηρήσεις με νύχια και με δόντια; Είναι η ισορροπία μεταξύ του ποιος είσαι αληθινά και ποιος πρέπει να δείχνεις προς τα έξω;
Όποια κι αν είναι η κατάσταση που βιώνεις, πίσω από αυτή, κρύβεται μία πρωταρχική ανάγκη που έχει να κάνει με το αίσθημα του σωστού (καθωσπρεπισμός) και με τον έλεγχο των καταστάσεων (χειρισμός).
Παρατήρησε ότι ασυνείδητα προσπαθείς να παραμείνεις δέσμιος των καταστάσεων, ακόμα κι αν αυτό σε κάνει να νιώθεις δυσάρεστα. Η συνέπεια που επιδεικνύεις σε ότι σου έχουν αναθέσει ή οικειοθελώς έχεις αναλάβει, σε έχει φέρει στην κατάσταση που βρίσκεσαι σήμερα.
Αναγνωρίζοντας την ευθύνη που έχεις απέναντι στους άλλους προσπαθείς να λειτουργήσεις αποτελεσματικά διατηρώντας επίπονες ισορροπίες. Αν το προσέξεις ακόμα περισσότερο θα καταλάβεις ότι ο εγκλωβισμός σου έχει να κάνει με την αποδοχή και την αναγνώριση. Προσφέρεις το καλύτερο δυνατό ή σκέφτεσαι τι καλύτερο μπορείς να κάνεις, ώστε οι σημαντικοί άλλοι της ζωής σου να σε αποδέχονται, να σε εκτιμούν και να σε αγαπούν.
Συνεχίζεις να περπατάς σε τεντωμένο σχοινί εξαρτώμενος από εξωτερικές καταστάσεις και με τον φόβο πάντα ότι μία λάθος κίνηση μπορεί να σου στοιχίσει πολλά…
Είναι όμως, αλήθεια αυτό;
Θα σου πούμε ότι πρόκειται για μία παγίδα που ο ίδιος έχεις στήσει στον εαυτό σου. Είσαι εγκλωβισμένος στην ανάγκη για αγάπη και ενώ πιστεύεις ότι εσύ είσαι αυτός που επιλέγει, τελικά έχεις φτάσει να επιλέγεσαι από αυτούς που σε καλοπιάνουν- χειρίζονται για να υλοποιήσεις τις δικές τους προσδοκίες. Αν θέλεις να είσαι αποδεκτός και αγαπητός θα πρέπει να ολοκληρώσεις με επιτυχία τον κύκλο των προσδοκιών τους.
Αυτό μπορεί να αφορά τη δουλειά σου, την οικογένεια σου, τους φίλους σου, τη σχέση σου. Παραμένεις δέσμιος της εικόνας που έχουν οι άλλοι για εσένα και κάθε φορά αποφασίζεις και πράττεις με βάση την εικόνα των άλλων.
Καθώς ο άνθρωπος αφυπνίζεται πνευματικά αναγνωρίζει ότι οποιαδήποτε εξωτερική δυσαρμονία αντιστοιχεί στη νοητική δυσαρμονία.
Μαθημένος στην άσκηση ελέγχου με σκοπό τη διατήρηση της αποδεκτής εικόνας και της ισορροπίας, στο εξωτερικό περιβάλλον, έχεις αναπτύξει τον εγωϊκό σου εαυτό, οποίος σε διατηρεί σε μία κατάσταση θυμού, αναμονής και δυσκολιών.
Αν όμως γνώριζες ότι στην περίπτωση που σκοντάψεις ή πέσεις από το τεντωμένο σχοινί στο οποίο βαδίζεις, στην ουσία σκοντάφτεις ή πέφτεις στη συνείδησή σου τι θα έκανες;
Αν αυτός ή αυτό που σε ενοχλεί σαν σκέψη ή σαν κατάσταση μπορούσες να το αναγνωρίσεις σαν θείο δώρο πως θα ένιωθες;
Θα πάρουμε το παράδειγμα ενός άντρα που είναι παντρεμένος και παράλληλα έχει μία σχέση εκτός γάμου. Τα παιδιά που υπάρχουν από το γάμο, προφανώς και θέλουν, να παραμείνει ο γονιός στο σπίτι. Η σύζυγος φυσικά χρειάζεται την υποστήριξη του συζύγου της στο μεγάλωμα των παιδιών, που μπορεί να είναι οικονομική στήριξη αλλά και το μοίρασμα των υποχρεώσεων σε θέματα χρόνου και απασχόλησης των παιδιών.
Ο ίδιος άνθρωπος – ο σύζυγος στο παράδειγμά μας- έχει παράλληλα σχέση με μία άλλη γυναίκα και ζει αυτό που δεν βρίσκει στο σπίτι του.
Πιθανά να μπορείς να φανταστείς πόσες φορές μέσα στην ημέρα, ο άνθρωπος αυτός περπατά σε τεντωμένο σχοινί, το οποίο όμως έχει συνηθίσει. Βεβαίως, ο πραγματικός εαυτός του ως ολότητα (ακεραιότητα) δεν εκφράζεται κάπου. Είναι μισός στην οικογένεια, μισός στη σύντροφο.
Ποια όμως, είναι η παγίδα που έχει στήσει μόνος του στον εαυτό του;
Συνειδησιακά πιστεύει ότι για την οικογένεια και τον κοινωνικό κύκλο είναι σωστός οικογενειάρχης και ποτέ κανείς δεν πρόκειται να τον κατηγορήσει για τίποτα. Αντίστοιχα μέσα από τη συντροφική του σχέση αναγνωρίζει στον εαυτό του ότι αξίζει την αγάπη, τον έρωτα, τη συναισθηματική υποστήριξη και τη συντροφικότητα.
Το συγκεκριμένο μοντέλο ζωής θα προσπαθήσει να το διατηρήσει για όσο περισσότερο μπορεί ακροβατώντας στο τεντωμένο σκοινί. Η παρουσία του στην οικογένεια θα είναι η μόνη σταθερά στη ζωή του και στην περίπτωση που από την εξωσυζυγική σχέση δεν παίρνει αυτά που θέλει, θα βρει μία άλλη σύντροφο, η οποία ιδανικά δεν θα έχει πολλές απαιτήσεις από τη σχέση τους…
Καταλαβαίνεις ότι οι σκέψεις του, οι αναζητήσεις του και οι προσπάθειες του κινούνται γύρω από τον έλεγχο, με σκοπό -έστω και ασυνείδητα- να διατηρηθεί πάνω στο τεντωμένο σχοινί.
Συγκεκριμένα, ελέγχει τον κοινωνικό περίγυρο παραμένοντας οικογενειάρχης, διατηρεί τα όποια προνόμια του καλού πατέρα και συζύγου και παράλληλα ελέγχει την ερωμένη ώστε να παραμείνει στα πλαίσια που αυτός μπορεί να ανταποκριθεί.
Και τελικά, ποιος είναι; Είναι αυτός που παρουσιάζεται στην οικογένεια ή αυτός που εμφανίζεται στην ερωμένη; Ποιος άλλος μπορεί να ξέρει τι θέλει από τη ζωή του, αυτός ο άνθρωπος, όταν ο ίδιος ζει σε σύγχυση;
Το πρόβλημά του δεν είναι στην ουσία η εικόνα του, αλλά η συνθήκη να βιώνει το ιδανικό και κατάλληλο για τους άλλους. Δηλαδή να κάνει το σωστό και κοινωνικά αποδεκτό, παράλληλα με αυτό που αναγνωρίζει ως δικαίωμά του.
Κι έτσι δημιουργεί ένα συνειδησιακό θέμα με καταστροφικές επιπτώσεις για τον ίδιο. Το ίδιο, φυσικά, συμβαίνει με κάθε μας επιλογή την οποία ακολουθούμε και στηρίζουμε για χάρη των άλλων. Είτε πρόκειται για εργασία, είτε για σχέσεις.
Η δύναμη της συνείδησης
Αν η συνείδηση δεν είναι ακέραιη πως μπορείς να δημιουργήσεις όσα θέλεις στη ζωή σου;
Η πραγματικότητα του μοιρασμένου εαυτού σου μεταξύ αυτού που θέλεις και αυτού που πρέπει, θα αποτυπώνεται στα σημαντικά γεγονότα της ζωής σου.
Τα γεγονότα της εξωτερικής πραγματικότητας ακολουθούν τη συνειδησιακή σου κατάσταση. Δυσκολία στην υλοποίηση νέων σχεδίων, αναποφασιστικότητα, έλλειψη έμπνευσης, ανολοκλήρωτα έργα, υποσχέσεις που δεν γίνονται πράξεις, θυμός, παραίτηση, κατάθλιψη… είναι μερικές από τις καταστάσεις που θα βιώνεις στην καθημερινότητά σου με την κατακερματισμένη σου συνείδηση.
Επίσης, όταν οι δύο εσωτερικές πραγματικότητες έρχονται κόντρα η μία στην άλλη, είναι ανέφικτο να αναπτύξεις κάθε αίσθημα ουσιαστικής αγάπης προς τον εαυτό σου και πόσο μάλιστα να προσφέρεις αγάπη στους άλλους.
Ο πνευματικός νόμος της εμφάνισης του «καταλύτη»
Σε όλες τις περιπτώσεις που προσπαθούμε να ισορροπήσουμε μέσα μας αντίθετες δυνάμεις, θα εμφανιστεί μία κατάσταση «καταλύτης», η οποία δημιουργείται για να μας κινητοποιήσει να αλλάξουμε τη συνείδησή μας και να δημιουργήσουμε κάτι νέο και ξεκάθαρο.
Ο «καταλύτης» μπορεί να είναι μία σειρά από γεγονότα ή ανθρώπους που μας «καθρεφτίζουν» τις συμπεριφορές μας και τα συναισθήματά μας. Πρόκειται για αυτό που ονομάζουμε ως το «καθρέφτισμα του εσωτερικού μας κόσμου». Έρχονται – καθώς οι ίδιοι τα επιλέγουμε να τα φέρουμε- για να τα αναγνωρίσουμε ως δώρα, που θα μας βοηθήσουν στην πνευματική μας αφύπνιση.
Αναγνωρίζοντας τη δύναμη που διαθέτουμε να εμφανίζουμε την αλήθεια μας ο κόσμος, οι καταστάσεις, οι άνθρωποι συντονίζονται με την εσωτερική μας καθαρότητα, αποδοχή και γαλήνη.
Ο πνευματικά αφυπνισμένος γνωρίζει ότι δεν χρειάζεται να βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί. Βαδίζει εκεί που το έδαφος είναι στέρεο. Έχει δουλέψει τα δικά του πρέπει και τις πεποιθήσεις του και μπορεί ελεύθερος να παρουσιάσει στον εξωτερικό κόσμο την αλήθεια της ψυχής του που είναι η ευσπλαχνία, η αγνότητα και η αγάπη.
Είναι ο ίδιος, με μόνο οδηγό την αλήθεια του, που επιλέγει σε ποιο έδαφος θέλει να περπατά…
#Blueminders
Διαβάστε επίσης:
Η θυματοποίηση προέρχεται από το εγώ