Τα έθιμα των Χριστουγέννων ανά τον κόσμο διαφέρουν και πολλά από αυτά είναι πρωτότυπα για εμάς στην Ελλάδα. Και μπορεί τα Χριστούγεννα να είναι η γιορτή της Γεννήσεως του Χριστού, αλλά όπως θα δείτε παρακάτω κάθε χώρα έχει ενσωματώσει τις δικές της παραδόσεις.
Τα κάλαντα ένα έθιμο που συναντάμε σε πολλές χώρες το οποίο όμως, ξεκίνησε από την Ελλάδα
Κάλαντα, από ελληνικό ρήμα “καλώ” και προηυπήρχαν στην Ελλάδα πριν από τα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στην ελληνική αρχαιότητα και μάλιστα στην εποχή του Ομήρου υπήρχε ένα αντίστοιχο έθιμο η “Ειρεσιώνη”. Η λέξη Ειρεσιώνη προέρχεται από το είρος= έριον, μαλλί. Τα παιδιά έλεγαν τις “καλένδες” με την “Ειρεσιώνη” στα χέρια, από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας φιλοδώρημά από το νοικοκύρη.
Η Ειρεσιώνη ήταν ένα κλαδί αγριελιάς, πάνω στο οποίο κρεμούσαν λευκές και κόκκινες κορδέλες από μαλλί προβάτου πάνω στις οποίες έδεναν κάθε λογής καρπούς, από την φθινοπωρινή σοδειά: σύκα, αποξηραμένα φρούτα, αμύγδαλα, καρύδια, δημητριακά, βελανίδια, ρόδια, μέλι, λάδι, κάστανα, ψωμί και πολλά άλλα (εκτός από μήλα και αχλάδια). Η κόκκινη κορδέλα λέγεται ότι συμβόλιζε το αίμα των ανθρώπων και η λευκή το αίμα των θεών.
Το έθιμο ήταν η έκφραση ευχαριστίας για την γονιμότητα του έτους που τελείωνε και η παράκληση για τη συνέχιση της γονιμότητας και κατά το επόμενο. Η Ειρεσιώνη ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά, τον Απόλλωνα, τον Ήλιο και τις Ώρες (Ευνομία, Δίκη και Ειρήνη). Οι αρχαίοι έλληνες τραγουδούσαν τα κάλαντα (καλένδες) από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας το αντίστοιχο φιλοδώρημά από τους νοικοκυραίους. Όταν έφθαναν έξω από το σπίτι, κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την επόμενη χρονιά οπότε και την έκαιγαν τοποθετώντας τη νέα Ειρεσιώνη.
Το θεοκρατικό καθεστώς του Βυζαντίου καταδίκασε το έθμιμο ως ειδωλολατρικό και απαγόρευσε την τέλεσή του. Ωστόσο, οι Έλληνες που ταξίδευαν πολύ το μετάδωσαν στους Βόρειους λαούς, οι οποίοι λόγω έλλειψης ελαιοδέντρων, στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που φύονταν στις περιοχές τους, όπως είναι τα έλατα.
Αιώνες αργότερα, το ίδιο έθιμο επανήλθε στην Ελλάδα από τους Βαυαρούς, ως δικό τους χριστουγεννιάτικο έθιμο. Η μετάβαση απο την αρχαία Ελληνική “Ειρεσιώνη της Ελιάς” στο έλατο της σύγχρονης εποχής, που εντάχθηκε στην ελληνική παράδοση το 1833 από τον Βασιλιά Όθωνα με τον στολισμό χριστουγεννιάτικου δέντρου στα ανάκτορα του Ναυπλίου, παρέσυρε τον στολισμό του καταβιού που είχε στο μεταξύ επικρατήσει ως έθιμο που ταίριαζε στην ναυτική Ελλάδα. Ο στολισμός του καραβιού διατηρείται πλέον στα ελληνικά νησιά και τις ναυτικές οικογένειες.
Ο κάθε τόπος γιορτάζει τα Χριστούγεννα με το δικό του μοναδικό τρόπο, αλλά στα περισσότερα μέρη του πλανήτη τα κάλαντα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εορταστικής περιόδου, με σκοπό να συγκεντρωθούν χρήματα και καλούδια από τα παιδιά.
Τα Χρστούγεννα παραμένουν μια οικουμενική γιορτή αγάπης και ελπίδας, για μικρούς και μεγάλους. Είναι η γιορτή που μας γυρίζει στην ξεγνοιασιά και την αθωότητα της παιδικής μας ηλικίας. Ας δούεμ παρακάτω τα χριστουγεννιάτικα έθιμα ανά χώρα.
Ιρλανδία και τρυποφράκτης
Στην Ιρλανδία την ημέρα του Αγ. Στεφάνου γίνεται το κυνήγι του τρυποφράκτη. Είναι ένα παλιό, φασαριόζικο έθιμο κατά το οποίο τα αγόρια τριγυρνούν από σπίτι σε σπίτι φορώντας παλιά, φθαρμένα ρούχα και μάσκες στα πρόσωπα με έναν ψεύτικο τρυποφράκτη περασμένο σε ένα ξύλο τραγουδώντας ένα παραδοσιακό τραγούδι και ζητούν κεράσματα από τους νοικοκυραίους.
Αγγλία και αλεξανδριανά
Η κλασσική αγγλική διακόσμηση περιλαμβάνει φωτεινά κόκκινα Αλεξανδριανά γύρω από το τζάκι, καθώς και κλαδιά «γκι» που κρέμονται από την οροφή. Σύμφωνα με τη παράδοση όποιος στέκεται κάτω από το γκι πρέπει να ανταλλάξει φιλιά με αγαπημένα πρόσωπα. Αν όμως δύο ερωτευμένοι φιληθούν κάτω από το γκι σημαίνει μακροημέρευση της σχέσης τους. Για τους Άγγλους το εορταστικό χριστουγεννιάτικο τραπέζι περιλαμβάνει απαραιτήτως γαλοπούλα, κρεατόπιτα και χριστουγεννιάτικη πουτίγκα για καλή τύχη, οπως και μπιφτέκια με σάλτσα από χοιρινό.
Τo γαλλικό reveillon
Μεγάλη σημασία στους εορτασμούς των Χριστουγέννων έχουν οι γαστρονομικές απολαύσεις. Το παραδοσιακό εορταστικό τραπέζι, το «Reveillon» (ρεβεγιόν) αποτελείται κυρίως από θαλασσινά και ειδικά τα στρείδια.
Στις 8 Δεκεμβρίου, στη Λυόν, οι Γάλλοι τιμούν την Παρθένο Μαρία, με μια γιορτή που λέγεται Πανηγύρι των Φώτων στην οποία κάθε οικογένεια στην πόλη βάζει κεράκια σε κάθε παράθυρο του σπιτιού. Ο Père Noël (Ο πατέρας των Χριστουγέννων), ο κατά τους Γάλλους Άγιος Βασίλης, δίνει τα δώρα του το βράδυ μεταξύ 24 προς 25 Δεκεμβρίου. Παλιότερα τα δώρα δίνονταν στις 6 Δεκεμβρίου, αλλά με τα χρόνια το έθιμο ατόνισε και συνηθίζουν να ανταλλάσουν δώρα στην παραμονή των Χριστουγέννων.
Το Χριστουγεννιάτικο γαλλικό ρεβεγιον περιλαμβάνει “foie gras” και γαλοπούλα γεμιστή με κάστανα. Ποτέ δεν λείπει από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι το κρασί ή η σαμπάνια. Το δείπνο τελειώνει με το παραδοσιακό γλυκό της ημέρας αυτής που ονομάζεται “BûchedeNoël“. Μοιάζει με κέικ σε σχήμα κορμού δέντρου, καλυμμένο με σοκολάτα.
Adventskranz στη Γερμανία
Στη Γερμανία συναντάται συχνά το έθιμο του λεγόμενου Adventskranz. To Adventskranz είναι ένα κηροπήγιο από κλαδιά ελάτου που είναι πλεγμένα έτσι ώστε να σχηματίζουν ένα στεφάνι. Στο στεφάνι υπάρχουνείναι τέσσερις θέσεις με κεριά, που συμβολίζουν τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα. Κάθε Κυριακή ανάβουν ένα κερί παραπάνω, μετρώντας αντίστροφα το χρόνο που απομένει για τον ερχομό των Χριστουγέννων.
Για τις οικογένειες τα χριστουγεννιάτικα μπισκότα, το χριστουγεννιάτικο κέικ αποτελούν τα παραδοσιακά έθιμα της περιόδου. Στις 6η Δεκεμβρίου γιορτάζεται ο Άγιος Νικόλαος που είναι παρόμοιος του Άγιου Βασίλειου ως προς το έθιμο της προσφοράς δώρων. Στην λαογραφική του έκδοση φέρνει δώρα στα καλά παιδιά, αλλά και ένα δεματάκι βέργες για να δείρει τα παιδάκια που δεν ήταν φρόνιμα.
Γύρω από τα παράθυρα βάζουν ηλεκτρικά κεράκια ή λαμπιόνια και στα τζάμια τοποθετούν πολύχρωμες χριστουγεννιάτικες φιγούρες, ενώ στον κήπο στολίζουν ένα αληθινό φυτεμένο έλατο με λαμπάκια.
Δανία και Αλεξανδριανό στεφάνι
Στη Δανία την περίοδο πριν από τα Χριστούγεννα φτιάχνονται πολλά χειροποίητα στολίδια για τη διακόσμηση των σπιτιών. Οι περισσότερες οικογένειες φτιάχνουν μόνες τους το παραδοσιακό Αλεξανδριανό στεφάνι με τέσσερα κεριά που συμβολίζουν τις τέσσερις Κυριακές μέχρι την ημέρα των Χριστουγέννων.
Ισπανία και Cabalgata de Reyes
Στις 5 Ιανουαρίου στη διάρκεια μιας μεγάλης παρέλασης που ονομάζεται «Cabalgata de Reyes», άνθρωποι ντυμένοι σαν τους Τρεις Μάγους και άλλες μορφές της Θρησκείας πετάνε γλυκά στα παιδιά. Η εορταστική περίοδος ολοκληρώνεται στις 6 Ιανουαρίου τη μέρα των Θεοφανίων κατά τη διάρκεια της οποίας οι Τρεις Μάγοι φέρνουν τα δώρα στα παιδιά, πάντα σύμφωνα με την παράδοση.
Η Ιταλία ακολουθεί την παράδοση του Φραγκίσκου της Ασίζης
Εκτός από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, σημαντικό σύμβολο των Ιταλών στον εορτασμό των Χριστουγέννων αποτελεί και η Φάτνη της Γεννήσεως που υπενθυμίζει τον Φραγκίσκο της Ασίζης, ο οποίος ήταν ο πρώτος που δημιούργησε την αναπαράσταση της ιστορίας των Χριστουγέννων με αγαλματίδια. Όλοι οι χαρακτήρες εκτός από το Θείο Βρέφος τοποθετούνται στη φάτνη από τις 8 Δεκεμβρίου, ενώ το νεογέννητο τοποθετείται αμέσως μετά τα μεσάνυχτα της 24ης Δεκεμβρίου.
Στις 25 Δεκεμβρίου μετά το παραδοσιακό μεσημεριανό γεύμα, τα παιδιά συνηθίζουν να απαγγέλλουν ποιήματα στην οικογένεια και στους συγγενείς τους και ανταμείβονται με μικρά χρηματικά δώρα.
Μια άλλη σημαντική ημερομηνία των εορτών είναι η 6η Ιανουαρίου κατά την οποία καταφθάνει τη νύκτα (μεταξύ 5-6 Ιανουαρίου) η διάσημη Befana η παλιά καλή και φτωχή μάγισσα, έρχεται και τρώει καρύδια και μπισκότα που της άφησαν τα παιδιά και πριν πετάξει μακριά, τους αφήνει δώρα μέσα στις κάλτσες των δώρων, κάρβουνα για τα άτακτα παιδιά και γλυκά και παιχνίδια για τα φρόνιμα.
O Julenissen στη Νορβηγία
Τα Σκανδιναβικά «Jul» (Χριστούγεννα) έχουν τις ρίζες τους σε αρχαία γεωργικά έθιμα του Χειμώνα και της εποχής της συγκομιδής. Ο Julenissen όπως ονομάζεται ο Νορβηγός Άγιος Βασίλης, μαζί με τους βοηθούς του φέρνει δώρα και καλή τύχη στο σπίτι και στο στάβλο. Τη νύχτα των Χριστουγέννων τα παιδιά βάζουν μπολ με κουρκούτι από αλεύρι σαν προσφορά στον Julenissen που επισκέπτεται τα παιδιά της Νορβηγίας, ολοκληρώνοντας το μακρινό του ταξίδι από τη Λαπωνία πάνω στο έλκηθρο που το σέρνουν τάρανδοι. Η ημέρα των Χριστουγέννων ονομάζεται Julbrod κατά τη διάρκεια της οποίας τα παλιά χρόνια ετοιμάζονταν μέχρι και 60 διαφορετικά πιάτα για το τραπέζι των φίλων, των συγγενών και φυσικά της οικογένειας.
Ο SinterKlaas στην Ολλανδία
Η περίοδος των Χριστουγέννων στην Ολλανδία ξεκινάει με μια παράδοση η οποία αρχικά δεν είχε καμία σχέση με τα Χριστούγεννα. Η ημέρα εορτής του Αγίου Νικολάου αποτελεί τη κορύφωση της εορταστικής περιόδου. Σύμφωνα με το θρύλο, ο Άγιος Νικόλαος, ο οποίος ονομάζεται «SinterKlaas» καταφθάνει στην Ολλανδία το Νοέμβριο, τρεις βδομάδες πριν τα γενέθλιά του. Το πλοίο του είναι φορτωμένο με δώρα, το υποδέχεται στο λιμένα η Βασίλισσα Βεατρίκη συνοδευόμενη από πλήθος κόσμου. (Βέβαια αυτό το έθιμο ανάγεται στην εποχή που η Ολλανδία ήταν αποικιοκρατική και έρχονταν τα χριστουγεννιάτικα προϊόντα από τις αποικίες της).
Τις ημέρες που ακολουθούν ο SinterKlaas γυρίζει όλη τη χώρα μαζί με τον βοηθό του τον Zwarten Piet (Μπλακ Πιτ ή Μαύρο Πιτ). Τα παιδιά στην Ολλανδία παίρνουν τα δώρα τους στις 5 Δεκεμβρίου. Τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα στολίζονται παντού αφού έχει φύγει από τη χώρα ο SinterKlaas.
Πολωνία αποχή από τους πειρασμούς
Στην Πολωνία η περίοδος που προηγείται των Χριστουγέννων είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς νέοι και μεγάλοι απέχουν συνειδητά από πειρασμούς (κυρίως από γλυκά) στη προσπάθειά τους να έχουν εσωτερική γαλήνη και αρμονία. Τα σπίτια στην Πολωνία φαντάζουν υπέροχα με πλούσιες χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις. Κόκκινα ή μπλε αλεξανδριανά χρησιμοποιούνται στη παραδοσιακή διακόσμηση σε συνδυασμό με κλαδιά από πεύκα. Η παραμονή των Χριστουγέννων θεωρείται η πιο σημαντική ημέρα των εορτών. Μετά από μια ημέρα νηστείας η οικογένεια από τους γηραιότερους μέχρι τα παιδιά συγκεντρώνονται στο γιορτινό τραπέζι που ειδικά για τη περίσταση είναι περίτεχνα διακοσμημένο ενώ το λευκό τραπεζομάντιλο θεωρείται επιβεβλημένο.
Μόλις το πρώτο αστέρι εμφανισθεί στον ουρανό η εορτή μπορεί να ξεκινήσει. Η έναρξη της εορτής γίνεται με το μοίρασμα του χριστουγεννιάτικου μπισκότου, ως ένδειξη αγάπης και συμφιλίωσης που συνοδεύεται με την ανταλλαγή θερμών ευχών. Στο τραπέζι υπάρχει πάντα και ένα πιάτο άδειο σε περίπτωση που κάποιος επισκέπτης εμφανιστεί αναπάντεχα. Τα δώρα τοποθετούνται κάτω από το δένδρο των Χριστουγέννων και προσφέρονται από τον νεαρότερο σε ηλικία.
Ρουμανία με κέρασμα κοζονάτσι
Το βράδυ της 5ης Δεκεμβρίου τα παιδιά στη Ρουμανία βγάζουν έξω τα παπούτσια τους και έρχεται την ερχόμενη μέρα ο Άγιος Νικόλαος μαζί με τα ξωτικά του και τα παπούτσια των καλών παιδιών τα γεμίζει με γλυκά και δώρα ενώ των κακών παιδιών με κάρβουνα και βέργες (για να τους δείρουν). Σύμφωνα με την παράδοση τα παιδιά πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι λέγοντας κάλαντα τα λεγόμενα «Colindatul», απαγγέλοντας ποίηση και μύθους. Τα παιδιά παίρνουν γλυκά, φρούτα, παραδοσιακά κέικ που ονομάζονται «κοζονάτσι» και μερικές φορές χρήματα για να τραγουδήσουν καλά.
Οι ενήλικες τραγουδούν τα κάλαντα το βράδυ και το βράδυ των Χριστουγέννων. Ο αρχηγός κουβαλάει ένα μεγάλο ξύλινο αστέρι που ονομάζεται steaua, το οποίο είναι καλυμμένο με γυαλιστερό χαρτί και διακοσμημένο με καμπάνες και χρωματιστή κορδέλα. Μια εικόνα της Αγίας Οικογένειας επικολλάται στο κέντρο του αστεριού και ολόκληρη η δημιουργία είναι προσαρτημένη σε ένα σκουπόξυλο ή ένα στιβαρό κοντάρι.
Στην Σουηδία εορτασμοί 20 ημερών
Οι χριστουγεννιάτικες γιορτές στη Σουηδία λήγουν στις 13 Ιανουαρίου. Πριν από 1.000 χρόνια ο βασιλιάς της χώρας ο Κνούτος, αποφάσισε πως ο εορτασμός των Χριστουγέννων πρέπει να κρατάει 20 ημέρες αντί για 12! Το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι απαρτίζουν παραδοσιακά πιάτα όπως χοιρομέρι, ζελέ από γουρουνοπόδαρα, lutfisk και χυλός ρυζιού. Το lutfisk (λιαστός μπακαλιάρος που σερβίρεται σε κρεμώδη σάλτσα) αποτελεί κατά πάσα πιθανότητα κατάλοιπο της νηστείας πριν από τη Μεταρρύθμιση.
Ενδιαφέρον είναι το έθιμο του doppa i grytan (βούτηγμα στην κατσαρόλα), κατά το οποίο όλα τα μέλη της οικογένειας βουτάνε μαύρο ψωμί σε μια κατσαρόλα με ζουμί από χοιρινό, λουκάνικο και μοσχάρι. Συμβολίζει την αφθονία για όσους βρίσκονται σε ανάγκη και πεινάνε.
Μετά το φαγητό, όλοι συγκεντρώνονται γύρω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο για να ανοίξουν τα δώρα τους. Τα δώρα τα φέρνει ο Jultomten, ένα ξωτικό που μένει στη σοφίτα, αν υπάρχει, και είναι ανάλογο του Nisse της Δανίας. Ο Jultomten προστατεύει την οικογένεια και το βιός της. Σήμερα, σε πολλά νοικοκυριά κάποιος μεταμφιεσμένος σε ξωτικό επισκέπτεται το σπίτι φορτωμένος με ένα πελώριο σάκο γεμάτο δώρα. Παραδοσιακά, οι Σουηδοί μένουν στην εκκλησία μέχρι τα ξημερώματα των Χριστουγέννων, ενώ παλιότερα ήταν έθιμο ο αγώνας δρόμου προς ή από την εκκλησία και ο νικητής θεωρούνταν ο τυχερός της χρονιάς…
Στη Φιλλανδία ατμόλουτρο πριν την ανατολή
Τα Χριστούγεννα οι Φιλλανδοί δένουν μια δέσμη από ξηρούς καρπούς, δημητριακά και σπόρους, δένεται σε ένα στύλο στον κήπο για να τρέφονται τα πουλιά. Οι άνθρωποι κόβουν έλατα ή τα αγοράζουν με σκοπό να τα στολίσουν πριν την παραμονή των Χριστουγέννων. Το “χριστουγεννιάτικο δέντρο” είναι παραδοσιακά διακοσμημένο με κεριά που λάμπουν, μήλα και άλλα φρούτα, καραμέλες, σημαιάκια, βαμβάκι και πούλιες. Προστιθενται επίσης διάφορα μπιχλιμπίδια, όπως αστέρια και μπάλες. Τα κεριά δεν χρησιμοποιούνται πλέον και έχουν αντικατασταθεί με λαμπάκια. Ένα αστέρι που συμβολίζει το αστέρι της Βηθλεέμ τοποθετείται στην κορυφή του δέντρου. Λίγο πριν από την έναρξη των εορταστικών εκδηλώσεων των Χριστουγέννων, οι άνθρωποι συνηθίζουν να κάνουν ένα ατμόλουτρο (σάουνα). Η παράδοση αυτή είναι πολύ παλιά, σε αντίθεση με τις συνηθισμένες μέρες, όπου κάποιος θα έκανε ατμόλουτρο το βράδυ, την παραμονή των Χριστουγέννων γίνεται πριν την ανατολή του ήλιου. Η παράδοση αυτή είναι βασισμένη σε μία αντίληψη που υπήρχε πριν από τον 20ο αιώνα, κατά την οποία τα πνεύματα των νεκρών επέστρεφαν και έκαναν ατμόλουτρο.
Στη συνέχεια, ντύνονται με καθαρά ρούχα για το δείπνο των Χριστουγέννων το οποίο συνήθως σερβίρεται μεταξύ 5-7 μ.μ ή πιο παραδοσιακά με την εμφάνιση του πρώτου αστεριού στον ουρανό. Το πιο παραδοσιακό φαγητό του φινλανδικού χριστουγεννιάτικου δείπνου είναι το χοιρινό ή το ψητό γουρουνόπουλο και εναλλακτικά η γαλοπούλα. Δημοφιλή είναι επίσης πολλά είδη μαγειρευτών φαγητών. Άλλα παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα πιάτα περιλαμβάνουν βραστό μπακαλιάρο και σερβίρεται με ρέγγα, τουρσί και λαχανικά. Τα πιο δημοφιλή επιδόρπια είναι μαρμελάδες από δαμάσκηνα, σούπες φρούτων, κουάκερ ρυζιού με κανέλα, ζάχαρη και κρύο γάλα.
Νορβηγία κούτσουρο Yule
Η Νορβηγία είναι η γενέτειρα του Yule log. Eνός κούτσουρου το οποίο δεν έπρεπε ποτέ να αγοραστεί αλλά το σωστό ήταν να μαζευτεί από τη γη του οικοδεσπότη ή να του δοθεί ως δώρο. Ο συγκεκριμένος κορμός δέντρου στολιζόταν με γκι και άλλα φυτά και περιχυνόταν με μπύρα και αλεύρι πριν χρησιμοποιηθεί ως το τελευταίο κούτσουρο της χρονιάς στο τζάκι. Οι αρχαίοι Σκανδιναβοί χρησιμοποιούσαν το κούτσουρο Yule στον εορτασμό τους για την επιστροφή του ήλιου στο χειμερινό ηλιοστάσιο. Το «Yule» προήλθε από τη νορβηγική λέξη hweol, που σημαίνει τροχός.
Στην Τσεχία έθιμο για τις ανύπαντρες γυναίκες
Στην Τσεχία οι ελεύθερες γυναίκες ακολουθούν ένα πολύ περίεργο τελετουργικό την ημέρα της Παραμονής των Χριστουγέννων προκειμένου να δουν αν θα παντρευτούν μέσα στην επόμενη χρονιά. Κοιτάζοντας προς την πόρτα του σπιτιού τους, ρίχνουν ένα από τα παπούτσια τους πίσω από τον ώμο τους. Αν το παπούτσι προσγειωθεί με το τακούνι προς την πόρτα, σίγουρα θα παραμείνουν ελεύθερες για ακόμα μία χρονιά. Αν η μύτη του παπουτσιού δείχνει προς την πόρτα σημαίνει πως θα φύγουν από το σπίτι των γονειών τους και θα ξεκινήσουν τις προετοιμασίες του γάμου τους.
Στη Σλοβακία χριστουγεννιάτικο έθιμο με loksa
Στη Σλοβακία ακολουθείται επίσης ένα αλλόκοτο γιορτινό έθιμο. Συνηθίζεται να πετιέται στο ταβάνι μια κουταλιά από το παραδοσιακό πιάτο Loksa, το οποίο παρασκευάζεται από ψωμί, γάλα, ζάχαρη και σπόρους παπαρούνας. Σύμφωνα με το εν λόγω έθιμο, όσο μεγαλύτερη ποσότητα φαγητού κολλήσει στο ταβάνι, τόσο καλύτερη θα είναι η σοδειά μέσα στο χρόνο!
Στολισμός με ιστό αράχνης στην Ουκρανία
Η γιορτινή παράδοση στην Ουκρανία επιβάλλει το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δένδρου με ψεύτικες αράχνες και ιστούς. Σύμφωνα με το μύθο, φημολογείται ότι μία χήρα που ζούσε με τα παιδιά της σε μία καλύβα, ήταν τόσο φτωχή που δεν μπορούσε να στολίσει ούτε δέντρο. Όταν ξύπνησε το πρωί των Χριστουγέννων όμως αντίκρισε όλο το δέντρο καλυμμένο με τον ιστό μιας αράχνης. Η παράδοση, λοιπόν, που διατηρείται μέχρι και σήμερα στην Ουκρανία, θέλει τους κατοίκους να στολίζουν στο δέντρο τους μια ψεύτικη αράχνη με ιστό, προκειμένου να τους φέρει καλοτυχία!
Στην Αφρική το πιο παράξενο εορταστικό έδεσμα
Στην Νότια Αφρική το αγαπημένο έδεσμα των Χριστουγέννων είναι οι τηγανητές κάμπιες. Κάθε μπουκιά τηγανητής κάμπιας προσφέρει τύχη και πλούτο για την επόμενη χρονιά.
Στη Χαβάη ο Άγιος Βασίλης με το κανό
Ο Χαβανέζος Άγιος Βασίλης δεν έρχεται όπως έχουμε συνηθίσει με έλκηθρο, αλλά με κανό. Η γαλοπούλα αντικαθίσταται από χοιρινό και σολομό, ενώ γιορτάζουν σε χαβανέζικες εκδόσεις των χριστουγεννιάτικων τραγουδιών με γιουκαλίλι.
Στην Ιαπωνία KFC αντί για γαλοπούλα
Τηγανητό κοτόπουλο από την αλυσίδα των KFC, που αντικαθιστά την παραδοσιακή γαλοπούλα και πατάτες με κρασί είναι το χριστουγεννιάτικο γεύμα της Ιαπωνίας. Η γνωστή αλυσίδα εστίασης δέχεται χιλιάδες παραγγελίες για τηγανητό κοτόπουλο και μάλιστα οι πελάτες κάνουν τις παραγγελίες τους πολλές μέρες πριν τα Χριστούγεννα.
Έθιμο των χριστιανών κοπτών στην Αίγυπτο
Αν και το 90% των Αιγυπτίων είναι μουσουλμάνοι, χάρη στους κόπτες χριστιανούς τα Χριστούγεννα γιορτάζονται στην Αίγυπτο. Η μετάθεση των ημερών συμβαίνει λόγω του παλαιού ημερολογίου που ακολουθούν. Ετσι, η πιο σημαντική μέρα είναι η 7η Ιανουαρίου σύμφωνα με το νέο ημερολόγιο. Στην Αίγυπτο τα μεσάνυχτα της 6ης Ιανουαρίου προς 7ης Ιανουαρίου, δηλαδή την ημέρα των Χριστουγέννων για αυτούς, ο Πάπας της Κοπτικής Εκκλησίας τελεί μια ειδική λειτουργία. Μετά τη λειτουργία, οι οικογένειες επιστρέφουν στα σπίτια τους για να γευματίσουν και να τερματίσουν την νηστεία, που έχει προηγηθεί. Βραστό κρέας, ρύζι, ψωμί και σκόρδο περιλαμβάνει το μενού του εορταστικού δείπνου.
Διαβάστε επίσης:
Από τη μελαγχολία στην επιθυμία για αλλαγή